In een gesprek met Jan Visser, van Visser Yachtdesign, kwam dit naar voren. Jan was direct enthousiast en we hebben toen de stap gezet om een ontwerp te gaan maken.

Als jong ventje werd ik besmet met het watersportvirus, door mijn ouders. Als gezin gingen wij in het weekend en met de vakantie met de boot varen. Altijd hadden we kleine bootjes mee. Daarin leerde ik roeien, wrikken en zeilen. Later kocht mijn vader een vrijheid om zelf in te gaan zeilen. Al snel voer ik met mijn grotere broer in deze Vrijheid wedstrijden. Dat wedstrijdzeilen bleef trekken. Later was ik vaak bemanning in Regenboog, Valk en Pampus. Hoewel ik het bemannen erg leuk vind, trok het toch om zelf te gaan sturen. Eerst heb ik samen met een maatje in een winter 2 Olympiajollen gebouwd. Een mooie boot, maar fysiek best zwaar, vooral met veel wind. Daarna heb ik een 12 Voetsjol laten bouwen en hier 2 jaar in gezeild. Ook een leuke en vooral prachtige boot, maar het zeilen ging wel erg traag en nog zwaar ook. Daarna kwam er een Pampus, hierin had ik veel bemand dus kende de boot al goed, een heerlijke stabiele boot. En een prachtig sterk en groot veld bij wedstrijden. Maar het probleem was wel een goede bemanning te vinden die altijd mee wil zeilen.

Daarom bleef het idee bestaan om een mooie en makkelijk te zeilen eenmansboot te ontwikkelen. Jan Visser maakte de eerste schetsen en we hebben die verder uitgewerkt. Er is een prototype gebouwd waarvan een mal is gemaakt. Na de eerste proefvaarten zijn er nog kleine aanpassingen gedaan en nu is de Ultima beschikbaar voor de zeiler die gewoon nog lekker wil zeilen, zonder bemanning.